Албатта ҳукм Аллоҳникидур Сиёсий сақофий таҳлилий сайт

мағфират қил, (ҳолимизга) раҳм айла! Ўзинг хожамизсан! Бас, бу кофир қавм устига Ўзинг бизни ғолиб қил!“.                                                         [2:284-286]
Мана бу уч оят Бақара сурасининг хотимасидир. Сура қайси мавзуда бошланган бўлса, ўша мавзуда ниҳояланяпти. Аллоҳга, Унинг фаришталарига, китобларига, пайғамбарларига, Муҳаммад с.а.в.га ва бошқа пайғамбарларга нозил қилинган ҳукмларга имон келтириш.

Суранинг бошланишида мўминларнинг нажот топишлари айтилган бўлса, охирида ҳам саҳобалар тили билан айтганда фараж (кенглик, ғамларнинг ариши, бемалоллик), яъни, Аллоҳнинг диллардан ўтадиган гуноҳларни кечириши, фақат зоҳирий амаллардангина ҳисоб олиши, Ўз раҳматининг бепоёнлиги, мўминларга раҳмли ва шафқатли экани ҳақидаги оят нозил бўлди.

لاَ يُكَلِّفُ اللّهُ نَفْساً إِلاَّ وُسْعَهَا لَهَا مَا كَسَبَتْ
(Аллоҳ ҳеч бир жонни тоқатидан ташқари нарсага таклиф қилмайди. (Ҳар кимнинг) қилган (яхши) амали ўзи учундир ва (ёмон) амали ҳам ўзининг бўйнигадир).
Ҳа, Аллоҳнинг фазлу марҳамати бепоён. Мўминларга раҳмли ва шафқатли бўлган Аллоҳ уларга қалбларни уйғотадиган, дилларни яйратадиган ўша машҳур дуони ўргатди.

رَبَّنَا لاَ تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلاَ تَحْمِلْ عَلَيْنَا إِصْراً كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلاَ تُحَمِّلْنَا مَا لاَ طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا أَنتَ مَوْلاَنَا فَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ
(Парвардигоро, агар унутган ёки хато қилган бўлсак, бизни азобингга гирифтор айлама! Парвардигоро, бизларнинг зиммамизга биздан илгари ўтганларнинг буйинларига қўйган юкингни юклама! Парвардигоро, бизларни тоқатимиз етмайдиган нарсага зўрлама! Бизларни афв эт, (гуноҳларимизни) мағфират қил, (ҳолимизга) раҳм айла! Ўзинг хожамизсан! Бас, бу кофир қавм устига Ўзинг бизни ғолиб қил!).

Бу буюк суранинг якунида келган мана шу уч оятда Буюк Аллоҳнинг мўмин бандаларига нисбатан фазлу марҳамати баён қилинган. Буюк арш Парвардигори Аллоҳ ҳар қандай нуқсондан покдир.

Аллоҳ Таоло бу оятларда қуйидагиларни баён қилади: